o. Piotr Rostworowski OSB
Kiedy Bóg stworzył świat, widział, że jest on dobry i piękny, ale nie znajdował w tym świecie oddźwięku, nie było w nim nikogo, kto mógłby odpowiedzieć Stwórcy, rozmawiać z Nim. I wtedy Bóg stworzył człowieka, stworzył go dla dialogu z samym sobą, ażeby miał z kim rozmawiać. Człowiek jest...
Neoromański, bud. 1915-17 r., pośw. 13.01.1946 r., generalny remont 1975 r., konsekr. 1.06.1976 r. przez bp Wielhelm Plutę. Prezbiterium: ołtarz gł. wyk. w 1977 r. przez W. Jędrzejczyka z Rybnika, bogato rzeźbiony, kształt kojarzy się z postacią człowieka z wzniesionymi w górę rękami, w centrum tabernakulum, zaś w dłoniach trzyma krzyż z Chrystusem ukrzyżowanym.
Od poł. XVIII w. Zielona Góra była miastem zdecydowanie protestanckim. Jedyny istniejący kościół tej konfesji - obecnie p.w. MB Częstochowskiej - nie wystarczał. Musiało upłynąć ponad sto lat, aby idea nowej świątyni mogła zostać urzeczywistniona. Stało się to za sprawą G. Beuchelta, który w swoim testamencie przepisał pokaźną sumę pieniężną na potrzeby wzniesienia ewangelickiej świątyni. Kamień węgielny położono 19.05.1915 r. Rok później kościół był już zadaszony. Pierwsze nabożeństwo połączone z uroczystym poświęceniem świątyni odbyło się 3.01.1917 r.
Obok swoich podstawowych funkcji, dzięki znakomitym walorom akustycznym kościół Najświętszego Zbawiciela, od samego początku, służył miastu jako sala koncertowa muzyki oratoryjnej. Po wojnie kościół był jednym z filialnych kościołów parafii św. Jadwigi. Na mocy dekretu Administratury Apostolskiej z 11.02.1949 r. stała się samodzielną placówką duszpasterską. Do parafii oprócz przydzielonych ulic miasta Zielonej Góry należały: Chynów, Zawada, Krępa i Przylep. Od roku 1953, wraz z ogłoszeniem go Rokiem Maryjnym, wprowadzone zostaje w parafii nabożeństwo do Matki Bożej Nieustającej Pomocy. W 1958 r. nowy rządca diecezji bp Wilhelm Pluta dokonuje erekcji parafii. 15.12.1963 r. powstaje III Zakon św. Franciszka. Od 1966 r. rozpoczyna swoją działalność Duszpasterstwo Akademickie.
W 1969 r. obowiązki długoletniego proboszcza ks. Wincentego Kowalskiego obejmuje ks. Konrad Herrmann. Od razu przeprowadza gruntowny remont plebani, a w 1975 r. remont parafialnego kościoła. W lutym 1981 r. odbył się pierwszy w powojennej historii kościoła koncert symfoniczny, który dał początek całej serii koncertów orkiestr i chórów narodowych, jak i zagranicznych. Z początkiem 1985 r. oddano do użytku podziemia kościoła, wydobywając przedtem 2000 m3 ziemi. Dokonano tym samym podziału na kościół górny i dolny. Przy parafii działa także Poradnia Rodzinna, która przez wiele lat obsługiwała nupturientów bądź małżonków wszystkich parafii zielonogórskich, oraz wiele parafii podmiejskich. Doniosłym wydarzeniem parafialnym była peregrynacja obrazu MB Częstochowskiej w 1992 r. Z ówczesnego pierwotnego terenu katolickiej parafii Najświętszego Zbawiciela powstało do dziś 5 wspólnot parafialnych: Zawada, Przylep oraz w Zielonej Górze (Niepokalanego Poczęcia NMP, Miłosierdzia Bożego i św. Alberta Chmielowskiego).
Ulice: Akacjowa, Akademicka, Aleja Niepodległości, nieparzyste od 15 do końca, parzyste od 16 do końca, Bankowa, Bema Generała Józefa, Bohaterów Westerplatte, parzyste od 24 do końca, nieparzyste od 19 do końca Bolesława Chrobrego, parzyste 2-30, nieparzyste Chopina Fryderyka, Cicha, Czubińskiego Zygmunta, Dolina Zielona, Dolna, Dworcowa, Kazimierza Wielkiego, Ketlinga, Klementowskich, Klonowa, Kmicica, Kochanowskiego Jana, Kołłątaja Hugo, Konicza Tadeusza, Krótka, Krzywoustego Bolesława, Lipowa, Mieszka I, Plac Bohaterów, Podbipięty, Podgórna, parzyste od 20 do końca Skłodowskiej-Curie Marii, Skrzetuskiego, Sportowa, Spółdzielcza, Staszica Stanisława, Sulechowska, Szafrana Profesora Zygmunta, Szosa Kisielińska, parzyste wszystkie, Szwajcarska, Towarowa, Traugutta Romualda, Ułańska, Urszuli, Wazów, Wyspiańskiego Stanisława, Zagłoby, Zakręt, Zamenhofa Ludwika, Zyty, Żabia